για το ΤΣΑΥ

Συνάδελφοι,

δεν έχει γίνει κατανοητό πόσο σοβαρό είναι αυτό το θέμα και ότι είναι ανάγκη να αντιμετωπισθεί άμεσα. Εξ άλλου έχουμε καθυστερήσει δραματικά να αντιδράσουμε σε ένα νόμο που ισχύει από το 1993 (νόμος Σιούφα) και ο οποίος καθορίζει απαράδεκτα χαμηλές συντάξεις για τους μετά το 1993 συναδέλφους. Πάμε σε δυο κατηγορίες ασφαλισμένων . Οι ασφαλισμένοι προ του 1993 παίρνουν σήμερα σύνταξη: ο απλός συνταξιούχος 1288 ευρω το μήνα και 1935ευρώ ο μονοσυνταξιούχος. Οι ασφαλισμένοι μετά το 1993 θα παίρνουν σύνταξη από 443 ευρω.Το ΤΣΑΥ έχει δημιουργήσει 14 κατηγορίες ασφάλισης, με βάσει το ν.Σιούφα, με ποσό εισφορών από 130-580ευρω το μήνα.Ουσιαστικά οι νέοι είναι πραγματικά ανασφάλιστοι ή ασφαλισμένοι στα όρια της φτώχειας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους για το ΤΣΑΥ είναι 5,2/1, με βάση βιωσιμότητας το 3,5/1.Παρά το γεγονός λοιπόν ότι το ΤΣΑΥ είναι από τα πιο υγιή οικονομικά ταμεία, οι διορισμένες διοικήσεις το παρουσιάζουν με αβέβαιο μέλλον.

Από συζητήσεις και επαφές που κάναμε, με πρωτοβουλία μας τους τελευταίους μήνες και με αφορμή το θέμα των ΟΜΟΛΟΓΩΝ προέκυψαν τα εξής:

-το ΤΣΑΥ έχει τεράστια προβλήματα οργάνωσης και κακοδιαχείρησης με αποτέλεσμα να χάνει τεράστιους πόρους από εισφοροδιαφυγή και μη ελεγμένες υποθέσεις. Δεν υπάρχει μηχανοργάνωση. Για τα τελευταία 10-15 χρόνια δεν υπάρχουν ετήσιοι ισολογισμοί!! όπως προβλέπει η νομοθεσία. Άλλωστε το θέμα που δημιουργήθηκε στο Βόλο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα έλλειψης οποιασδήποτε οργάνωσης και ανευθυνότητας από το ΤΣΑΥ. Χάθηκαν χρήματα, κανείς δεν τα έψαχνε επί χρόνια, οι ΕΔΕ έβγαλαν ότι δεν έχουν ευθύνη οι υπάλληλοι του ΤΣΑΥ και κατηγορούνται οι 3 προέδροι των τοπικών συλλόγων!!.

-από την συναντήσεις ΠΙΣ και ΕΙΝΑΠ με τον πρόεδρο του ΤΣΑΥ κ. Κωστάκη μάθαμε ότι και το ΤΣΑΥ έχει αγοράσει ομόλογα ύψους 300.000.000 ευρώ. Την ιδια στιγμή με πρόταση κυβερνητική απεμπόλησε τα δικαιώματα της Εθνικής Τράπεζας και έτσι χάσαμε μέσα σε 6μηνες τεράστια ποσά από την μη συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου ( έχει 2.5 εκ. μετοχές της ΕΘΝΙΚΗΣ). Αυτό συνέχισε τα σκάνδαλα των προηγουμένων κυβερνήσεων με το χρηματιστήριο, όταν στηρίζοντας συγκεκριμένες μετοχές, χάθηκαν μεγάλα ποσά του ταμείου. Δυστυχώς το ΤΣΑΥ έχει μεγάλα ποσά σε χρήματα και μετοχές και όχι σε ακίνητα.Από την άλλη, τα κτίρια που νοικιάζονται υποτιμολογούνται, δεν έχει αποδοθεί ο κοινωνικός πόρος της τριμερούς χρηματοδότησης και δεν εχει επιστραφεί ο ΛΑΦΚΑ που πήραν από το ΤΣΑΥ τα προηγούμενα χρόνια . Συγκεκριμένα η κατάσταση στα αποθεματικά είναι η ακόλουθη, σύμφωνα με επίσημα κατατεθεμένα στη βουλή στοιχεία.

Χρήματα 430.000.000

Μετοχές 400.000.000

Ομόλογα 366.000.000

Κτίρια: το μέγαρο ΤΣΑΥ, Σταδίου 29, που στεγάζεται το υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων με χαμηλό ενοίκιο, το κτίριο δίπλα στη ΓΑΔΑ που παραμένει αναξιοποίητο και θερμή πηγή με 20στρ. οικόπεδο στη Θέρμη Λέσβου.

Παραμένει μεγάλη η εισφοροδιαφυγή στο ταμείο από τον ιδιωτικό τομέα. Μέχρι σήμερα δεν υφίσταται μητρώο εργοδοτών .Οι ιδιωτικές εταιρείες υγείας έχουν να ελεγχθούν από 1993 (μόνο για μια , ΄΄ΥΓΕΙΑ΄΄, υπάρχει δικαστική απόφαση για οφειλή 3 εκατ. ευρώ ) .Υπολογιζόμενο κόστος εισφοροδιαφυγής , κατά τον πρόεδρο του ΤΣΑΥ, πάνω από 1,5 δις ευρώ.Οι υπάλληλοι για τον έλεγχο των εταιρειών υγείας δεν ξεπερνούν τους 3. Εκκρεμούν δε 49.300 αιτήσεις για εκκαθάριση.Τα κενά στη στελέχωση του ταμείου είναι τεράστια και δεν προβλέπεται διαδικασία συμπλήρωσης άμεσα.

Συνάδελφοι,

Εμείς φέραμε θέμα ΤΣΑΥ στο ΔΣ του ΠΦΣ, στις 20/9/06. Ζητήσαμε να έρθει ο εκπρόσωπος του ΠΦΣ στο ΤΣΑΥ στο επόμενο ΔΣ για να ενημερωθούμε. Τελικά ήρθε στο μεθεπόμενο , στις 27/11/06 όπου έγινε συζήτηση . Εμείς προτείναμε και έγινε αποδεκτό να έλθουμε σε συννενόηση και συντονισμό με τους άλλους Πανελλήνιους: Γιατρών, Οδοντ/ρων, Κτην/ρων και ΠΕΦ και από κοινού να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα, δηλαδή των μετά το 1993 συναδέλφων και ενημέρωση του κλάδου. Φυσικά και δεν έγινε τίποτα! Στο ΔΣ στις 17/01/07 τους ενημερώσαμε ότι έγινε επαφή ΔΣ Π.Ι.Σ με Τσιτουρίδη για το ΤΣΑΥ και ξαναποφασίσαμε το ίδιο, κοινή συνεδρίαση των ΔΣ των Π.συλλόγων.Εμείς και άλλοι συνάδελφοι προτείναμε τα αυτονόητα: όχι διάκριση των συνταξιούχων σε 2 κατηγορίες, ενιαία και ανώτατη σύνταξη για όλους. Εκλεγμένη διοίκηση και αυτοδιαχείρηση στο ΤΣΑΥ από τους ασφαλισμένους του, εν ενεργεία και συνταξιούχους. Δημοκρατία και διαφάνεια σε όλους τους τομείς και κυρίως στα οικονομικά.Δημόσιος απολογισμός, λογοδοσία και κοινωνικός έλεγχος στους ασφαλισμένους και όχι στον εκάστοτε υπουργό.Μηχανοργάνωση και αποκέντρωση, απαίτηση είσπραξης από το ΤΣΑΥ ΟΛΩΝ των χρεών προς αυτό από ιδιωτικές κλινικές αλλά και το δημόσιο κλπ.Επιπλέον απαιτείται μια έγκυρη αναλογιστική μελέτη για το μέλλον του αφαλιστικού μας ταμείου.Τα ίδια αποφάσισε και η ΓΣ του ΠΦΣ στις 03/03/07.Τα ίδια ξαναποφάσισε το επόμενο ΔΣ του ΠΦΣ στις 25/04/07 στο Βόλο.Επίσης εκεί αποφασίσαμε περιφερειακές συσκέψεις (Θεσς/κη, Λάρισα, Αθήνα, Πάτρα , Κρήτη, Καβάλα κλπ) για ενημέρωση, ( η ΓΣ του ΦΣΑ αποφάσισε ειδική ΓΣ άμεσα με μόνο θέμα το ΤΣΑΥ) και να αναθέσουμε στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ την σύνταξη αναλογιστικής μελέτης για το μέλλον του ΤΣΑΥ .Μερικά από αυτά βέβαια αν δεν γίνουν και σε συντονισμό με γιατρούς, οδοντιάτρους και κτηνιάτρους δεν θα έχουν σημαντικό αποτέλεσμα. ΑΝ!!! γίνουν κάποτε.

Σ’ αυτό το διάστημα προέκυψε ότι το ΤΣΑΥ είναι αναμεμιγμένο στο ΄΄κόλπο’’ με τα ΄΄δομημένα΄΄ με 55 εκ. ευρώ και μάλιστα υπάρχει καταγγελία, ανεπιβεβαίωτη, παρ’ ότι ακούστηκε και στη Βουλή, για πλαστό πρακτικό του Δ.Σ του ΤΣΑΥ. Τον τελευταίο χρόνο πρέπει από τα ΄΄δομημένα΄΄και άλλες ενέργειες να έχει χάσει πολλά εκατ. ευρώ και έχει υπερβεί κατά 50% το όριο του νόμου για τέτοιες επενδύσεις.

Εν τω μεταξύ ψηφίστηκε στη Βουλή, στις 19/04/07 με ειδική τροπολογία που είχε εξαγγείλει ο υπουργός αμέσως μετά το Πάσχα, ο τρόπος επιλογής των διοικήσεων στα Ταμεία. Πήραν αιρετή διοίκηση ΕΔΟΕΑΠ, ΤΣΜΕΔΕ και ΟΑΕΕ που κινητοποιήθηκαν και ήταν στη Βουλή. Το προεδρείο μας δήλωσε ότι δεν το... ήξεραν.Χάθηκε μια ευκαιρία, αλλά δείχνει και τον τρόπο λειτουργίας του ΠΦΣ.

Συνάδελφοι,

κάθε μέρα αναδεικνύονται οι τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες για την καταλήστευση των Ταμείων. Με τα ¨δομημένα¨ ομόλογα στήθηκε ένα ΄΄κόλπο΄΄ μέσω του οποίου η κυβέρνηση εξασφάλισε φθηνά δάνεια και οι επιτήδειοι μεσάζοντες μίζες εκατ. ευρώ. Για να δούμε τι ακριβώς έχει γίνει στο ΤΣΑΥ και στα άλλα Ταμεία , πρέπει να γίνει έρευνα σε βάθος και μάλλον μόνο από εξεταστική επιτροπή της Βουλής θα το μάθουμε. Η ζημιά πρέπει να κοστολογηθεί και να επιστραφεί στο ταμείο μας, όπως και παλαιότερες ζημιές- χρηματιστήριο, άτοκη χρηματοδότηση στο κράτος κλπ Να αποδοθούν οι όποιες ευθύνες αστικές και ποινικές. Να διαμορφωθεί νέο θεσμικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει τα αποθεματικά των Ταμείων με σταθερή και εγγυημένη απόδοση και τον κοινωνικό έλεγχο. Και βέβαια η στήριξη του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης απέναντι στη ραγδαία ανάπτυξη των ιδιωτικών εταιρειών. Θυμίζουμε ότι φέτος και για πρώτη φορά πρωθυπουργός παρευρέθη στο ετήσιο συνέδριο των ασφαλιστικών εταιρειών. Όπως θυμίζουμε ότι πρόσφατα είχαμε μείωση κατά 30-40% στις συντάξεις του ΤΕΒΕ.

Συνάδελφοι,

αν μείνουμε απλώς μόνο στις αποφάσεις, ως συνήθως, αν δεν υπάρξει κινητοποίηση για το θέμα ΤΣΑΥ απ’ όλους τους υγειονομικούς και δεν επιβάλουμε την αυτοτέλειά του, με αιρετή διοίκηση και κοινωνικό έλεγχο, δεν θα έρθουν καλύτερες μέρες . Και πρέπει να δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Η προτασή μας για κινητοποίηση στις 15/05/07 μαζί με άλλους φορείς για τα ΄΄Δομημένα Ομόλογα΄΄ στηρίχθηκε μόνο από τον συνάδελφο Γιάννη Καβαλάρη.

Τέλος πρέπει επίσης να μελετήσουμε άμεσα , το θεσμό των Επαγγελματικών Ταμείων, αν είναι προς το συμφέρον όλων των υγειονομικών και ιδιαίτερα των νέων και σίγουρα πρέπει να προχωρήσουμε στην αναβάθμιση του ΚΑΕΦ, ώστε να δίνει σημαντικό βοήθημα αντί του ...αντίδωρου που δίνει σήμερα.

Υ.Γ. τελικά το προεδρείο του ΠΦΣ δεν υλοποίησε καμία απόφαση. Το ίδιο και το προεδρείο του ΔΣ του ΦΣΑ που είχε ομόφωνη απόφαση της Γ.Σ (16-4-07) για ειδική συνέλευση εντός μηνός για το ΤΣΑΥ και το π.Δ 67/2000. Φοβήθηκαν λόγω και του τότε θορύβου για τα ΄΄δομημένα΄΄ ομόλογα μην εκτεθεί η κυβέρνηση λίγο πριν τις εκλογές.

ξξ

«Το αύριο είναι πιο κοντά από το σήμερα,

κι εσύ μετάνιωνε ασταμάτητα για το παρελθόν.

Αν η στέρησή σου είναι από την ελπίδα

Φρόντισε να μετανιώσεις από τώρα για το Μέλλον».

Ρ. Ναζίμ

ΠΑΡΟΝ και ΜΕΛΛΟΝ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ*

Του Γιάννη Παπαδόπουλου μέλος του Δ.Σ του Π.Φ.Σ

*εισήγηση σε ημερίδα του Φ.Σ.Ηλείας στις 28/04/07 με θέμα:

«Εξελίξεις στο χώρο του φαρμάκου»
Συνάδελφοι,
αν θέλουμε με δύο λόγια να δώσουμε την εικόνα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το ελληνικό φαρμακείο και ο έλληνας φαρμακοποιός θα πρέπει να αναφερθούμε στη σημερινή κατάσταση των φαρμακείων, στα προβλήματα καθημερινότητας και στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους.
Στη σημερινή κατάσταση, δεν είναι δύσκολο να δεχτούμε ότι το ελληνικό φαρμακείο στη πλειονότητα του από άποψη οργάνωσης και λειτουργίας παραμένει στα πρότυπα προηγούμενων δεκαετιών όταν η βιομηχανική παραγωγή μετέτρεψε το φαρμακοποιό από φαρμακοτέχνη σε πωλητή φαρμάκων. Καταπιάστηκε έτσι ο φαρμακοποιός περισσότερο με την εμπορική διαδικασία στη διακίνηση, ψάχνοντας κάθε είδους προϊόντα, λόγω απώλειας σημαντικού μέρους επαγγελματικής ύλης προς ανταγωνιστικά κέντρα, αλλά και από το ότι κατακλύζεται από ένα πλήθος φαρμάκων νέων και ‘’νέων’’ που πολλές φορές αδυνατεί να παρακολουθήσει, αφού και η κατευθυνόμενη συνταγογραφία Ι.Κ.Α Ο.Γ.Α κ.λ.π. αλλάζει συχνά. Επειδή δε από εδώ και μπρος κάθε τρίμηνο θα έχουμε νέο δελτίο τιμών, σε συνάρτηση με τις καθυστερήσεις πληρωμών των ταμείων, θα εξανεμίζεται ένα μέρος των κερδών του.

Την ίδια ώρα ο φαρμακοποιός βυθίζεται στα γρανάζια μιας απερίγραπτης γραφειοκρατίας που έχει κάνει την καθημερινότητα του ένα συνεχές άγχος πού εκδηλώνεται με την απελπισμένη προσπάθεια να βρει το φάρμακο που έχει έλλειψη, να φυλάξει κουπόνια,και…όταν γραφτεί!, να παίρνει πιέσεις, να κάνει ενέσεις και ότι άλλο μπορεί για να μη χάσει τον πελάτη ή τη συνταγή. Έχουμε φθάσει στο σημείο, αν ένα φάρμακο έχει υψηλότερη τιμή, αβέβαιοι από τις απορρίψεις της γραφειοκρατίας, συνήθως να τηλεφωνούμε στο ταμείο να δούμε αν χορηγείται!!

Παράλληλα παραμελεί κάθε προσπάθεια για επιστημονική επιμόρφωση ξεχνά τον κοινωνικό του ρόλο, δεν συμπεριφέρεται πολλές φορές ως λειτουργός της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αν και απαιτεί να του αναγνωρίζεται αυτός ο ρόλος. Έτσι δεν επιτυγχάνεται ο επιθυμητός στόχος. Αντίθετα βυθίζεται σε μία κρίση πού ενισχύεται:

-από την συρρίκνωση και υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της περίθαλψης.

-από την λογιστική θεώρηση των προβλημάτων στο χώρο της υγείας και τη θέσπιση γραφειοκρατικών κανόνων για την αντιμετώπιση τους.’Ετσι αντιμετωπιζόμαστε ως υποτελείς από τα ασφαλιστικά ταμεία παρ’ ότι τα πιστώνουμε με τεράστια ποσά αναλαμβάνοντας το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης. Χαρακτηριστικό και παραστατικό το παράδειγμα του Π.Δ.67/2000 που τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια για περικοπές συνταγών για γραφειοκρατικούς και απίθανους λόγους, δεν εφαρμόζεται όμως ως προς την υποχρέωση της εξόφλησης εντός μηνός των λογαριασμών μας.

Είναι βέβαιο ότι τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν και ήδη έχουμε δείγματα, απειλούν το φαρμακείο μας.

Τέτοια είναι:

-Η μείωση των λεγόμενου κοινωνικού κράτους, η δραστική μείωση των δαπανών δημόσιας και φαρμακευτικής περίθαλψης, η ραγδαία ανάπτυξη των ιδιωτικών ασφαλειών και η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, το ηλεκτρονικό εμπόριο και η αδηφάγος λειτουργία της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς θα αποτελέσουν σοβαρή απειλή ακόμη και για την ύπαρξη μας.

-Η πλήρης εμπορευματοποίηση του φαρμάκου (COMISION) που θέλει να το φέρει στα σούπερ μάρκετ, όπως και άλλα προιόντα μας και αμφισβητεί το ρόλο του φαρμακοποιού.

-Η αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος (επιτροπή ανταγωνισμού και κλειστά επαγγέλματα).

-Η επαχθής φορολόγηση του.

-Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός στη λίστα των λεγόμενων νοσοκομειακών φαρμάκων και φαρμάκων Ι.Κ.Α

Συνάδελφοι,

Ο φαρμακοποιός πρέπει να απαλλαγεί από την ψευδαίσθηση που έχει ότι μπορεί μόνος του να επιλύσει τα προβλήματα του. Πρέπει όλοι μαζί να αναζητήσουμε τρόπους και διαδικασίες για να αλλάξει η σημερινή επιχειρησιακή μορφή του φαρμακείου, που χαρακτηρίζεται οριακή από πολλούς, με συλλογική αλληλεγγύη και τολμηρή ατομική δημιουργικότητα.

Στις νέες συνθήκες λοιπόν, της ενιαίας Ευρωπαϊκής αγοράς δεν κλείνουμε τα μάτια, δεν σιωπούμε, δεν αποδεχόμαστε τις λύσεις που απεργάζονται άλλοι για εμάς χωρίς εμάς. Θα πρέπει να αναζητήσουμε δρόμους επαγγελματικής και κοινωνικής βελτίωσης και να αποφύγουμε να γίνουμε ουραγοί των εξελίξεων. Να αποφασίσουμε εμείς μορφές για το φαρμακείο του μέλλοντος με συνεργασίες ή μη μεταξύ μας με αδιαπραγμάτευτες αρχές:

Α) Την ταύτιση ιδιοκτησίας και διεύθυνσης στο πρόσωπο του φαρμακοποιού και Β) Την διατήρηση της κατοχής του κεφαλαίου μόνο από φαρμακοποιούς.

Πιστεύω ακράδαντα ότι το φαρμακείο πρέπει, παρακολουθώντας τα σημεία των καιρών, να εξελιχθεί σε εύρωστη οικονομική μονάδα και κέντρο παροχής πληροφοριών υγείας του χωριού ή της γειτονιάς καταλαμβάνοντας σημαντική θέση στη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.

Χρειάζεται λοιπόν στα νεότερα δεδομένα & τις ραγδαίες εξελίξεις:

-Να εκμεταλλευτούμε την στροφή των πολιτών σε αυτοθεραπεία, συμπληρώματα διατροφής, καλλυντικά, εναλλακτικές θεραπείες κ.λ.π.

Πρέπει να πιστέψουμε ότι εκτός του τομέα φαρμάκου που άλλοι αποφασίζουν, δεν έχουμε δώσει την πρέπουσα σημασία που έχουν τα παραφάρμακα στην ενίσχυση του εισοδήματος μας. Δεν πρέπει να χάσουμε & άλλα.Αντίθετα πρέπει να διευρύνουμε την ύλη μας, αλλά πρέπει να πείσουμε για την εγκυρότητα του συμβουλευτικού μας ρόλου & όχι να επαφιώμαστε στην διαφήμιση των προιόντων.

Επομένως χρειάζονται:

- Η άμεση και έμμεση προβολή του επιστημονικού μας ρόλου.

-Συμφωνίες διακίνησης προϊόντων μόνο από εμάς αλλά & δικών μας προϊόντων μέσω ΣΥΦΑ.

-Να προχωρήσουμε στην πλήρη μηχανογράφηση του φαρμακείου.

- Να αναπτυχθούμε σε μεγαλύτερους χώρους για να αντέξουμε τον

ανταγωνισμό άλλων κέντρων διάθεσης προϊόντων φαρμακείου.

-και βέβαια να στραφούμε σε προτάσεις που κινούνται σε λογική αποεμπορευματοποίησης του φάρμακου.Γιατί η πλήρης εμπορευματοποίηση των φαρμάκων που επιχειρείται από πολλές πλευρές εκτός των άλλων καθιστά τα φαρμακεία αναχρονιστικό θεσμό και τους φαρμακοποιούς μία περιττή ειδικότητα.

Αυτά και άλλα πολλά δεν μπορούν να γίνουν ούτε με τη σημερινή μορφή του φαρμακείου ούτε με τη σημερινή λογική των κυρίαρχων συνδικαλιστικών οργάνων.

Πρέπει:

-Να αναζητήσουμε τρόπους συνεργασίας που θα μας επιτρέψουν να επαναπροσδιορίσουμε έγκαιρα και συνειδητά το ρόλο μας ως επιχειρηματίες και ως επιστήμονες. Να αναδείξουμε τον αναντικατάστατο επιστημονικό και κοινωνικό μας ρόλο. Έτσι, φαρμακεία βρώμικα, χωρίς φάρμακα, με ανεύθυνες εφημερίες, με μπαμπάδες και μαμάδες, δεν έχουν θέση.Το ίδιο και ατασθαλίες κάθε είδους.

-Να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την επέλαση των κανόνων της ελεύθερης λεγόμενης αγοράς(πλήρης απελευθέρωση ιδιοκτησίας, ωραρίου και τιμών) που θα κυριαρχήσουν το άμεσο διάστημα και ήδη έχουμε μυνήματα.Να αμυνθούμε συνολικά, συλλογικά & αποτελεσματικά στις επιθέσεις του οργανωμένου κεφαλαίου που προσπαθεί να αλώσει και το χώρο λιανικής διάθεσης του φαρμάκου.

-Να προσδιορίσουμε τις δυνατότητες για συνεργασίες που θα μειώνουν λειτουργικά έξοδα.Συνεργασίες σε εταιρείες με βάση τις προτάσεις ΠΦΣ και ΟΣΦΕ, παίρνοντας υπ’ ‘οψιν τα θετικά και αρνητικά των σημερινών μορφωμάτων:Καρπενήσι, Αίγινα, Πάτρα, ΠΕΙΦΑΣΥΝ κλπ.

-Να οργανώσουμε ουσιαστικά και με σχέδιο την επιμόρφωση μας σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια και τις φαρμακευτικές σχολές , π.χ να ασχοληθούμε με το

-ποιώ- του επάγγελματός μας αναβαθμίζοντας το εργαστήριο που έχει παραμεληθεί αλλά και που τόσο μας διαφοροποιεί από τους ανταγωνιστές μας.

-Να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει.

Γι’ αυτά χρειάζεται ενότητα και αγώνας, εκμεταλλευόμενοι την παράταση απελευθέρωσης του επαγγέλματος που πήραμε , χωρίς να ξέρουμε πόσο, με τον τελευταίο νόμο.

Χρειάζεται:

- συνδικαλισμός για να είμαστε πρωταγωνιστές και όχι ουραγοί των εξελίξεων

- ενωμένοι να αντιπαρατάξουμε τον προγραμματισμό, τον απολογισμό και τις συντονισμένες ενέργειες απέναντι στη χαλαρότητα και στο βλέποντας και κάνοντας που ισχύει σήμερα.

-Τον υπεύθυνο & τεκμηριωμένο λόγο, τον έγκαιρο σχεδιασμό δράσης των γρήγορων βημάτων & διαδικασιών με συγκεκριμένη στρατηγική & συγκεκριμένους τρόπους & στόχους απέναντι στην ευκαιριακή και κατόπιν εορτής αντιμετώπισης και ...ΑΝ των ζητημάτων του κλάδου.

-Την συσπείρωση του κλάδου, την αγωνιστική ετοιμότητα & κυρίως την ενίσχυση των τοπικών συλλόγων με την συμμετοχή όλων των φαρμακοποιών & όχι με την αδράνεια , τον εφησυχασμό και την επιλεκτική υλοποίηση των αποφάσεων των οργάνων. Ελπίζω να μην χρειαστεί για να ξεκινήσουμε το Σοκ που αναφέρει ο διευθυντής του Φ.Κ.

–Το άνοιγμα των διαδικασιών εκείνων που θα δώσουν βήμα έκφρασης, λόγου και εκπροσώπησης στους νέους συναδέλφους

Δύο λόγια για τους τοπικούς Φ.Σ. που έχουν ανυπαρξία ουσιαστικής σύνδεσης με τον Π.Φ.Σ. Η τοπική δράση και ανάδειξη του κοινωνικού & επιστημονικού ρόλου του φαρμακοποιού είναι σημαντική δουλειά τους.Αυτό δεν γίνεται με συλλόγους επαίτες για οικονομική ενίσχυση, ούτε με αποκλεισμούς και αντιπαλότητες.Οι πρωτοβουλίες των Τ.Φ.Σ. δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως παρασυναγωγές όπως έγινε π.χ με πρωτοβουλίες των ΦΣΑχαίας, Φ.Σ.Αττικής, Φ.Σ.Κρήτης κλπ.Αντίθετα οι τοπικοί Φ.Σ. μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες, όχι για να παρακάμψουν τον Π.Φ.Σ., αλλά για να του δώσουν ώθηση ώστε να ξεπεράσει αγκυλώσεις , διοικητικά συμπλέγματα και αδυναμίες για να γίνει μπροστάρης στο σχεδιασμό, την υλοποίηση και τη διεκδίκηση .

Συνάδελφοι,

Αν δεν προβληματιστούμε σε τέτοιες κατευθύνσεις να επενδύσουμε σε αυτές και να προσπαθήσουμε να αναπληρώσουμε ότι χάσαμε, σε μια εποχή έντονων ανακατατάξεων και ανακατανομής του πλούτου υπέρ των μεγάλων εταιριών, τότε οι μέρες που έρχονται δεν θα είναι οι καλύτερες. Δεν είμαι απαισιόδοξος.Πιστεύω ότι το μέλλον ανήκει στην οργάνωση, στη φαντασία στη δουλειά και στον συλλογικό αγώνα για μια καλύτερη επαγγελματική και κοινωνική ζωή. Διεκδικούμε επιχειρηματικά το αύριο με τολμηρές επιλογές σήμερα, έχοντας υπ’όψιν τη ρήση του Αϊνστάιν: «τα σημαντικά προβλήματα που έχουμε μπροστά μας δεν επιλύονται με τον τρόπο σκέψης που είχαμε όταν αυτά δημιουργήθηκαν», αλλά ούτε και με τους ίδιους ανθρώπους σε πρώτο ρόλο θα συμπλήρωνα εγώ.